دیابت وعفونت واژن

آیا دیابت و عفونت واژن به هم ارتباط دارند؟

عفونت مخمر، که به نام کاندیدیازیس نیز شناخته می‌شود، نوعی عفونت قارچی است که باعث تحریک، خارش و ترشح می‌شود. عفونت‌های مخمر واژن شایع‌ترین نوع عفونت واژینال هستند که حداقل 3 خانم از 4 خانم یک بار عفونت مخمر واژینال را تجربه کرده است، که شرایطی مثل ابتلا به بیماری دیابت احتمال بروز آن را افزایش می‌دهد. محققان در یک مطالعه بسیار معتبر در سال 2013، ارتباط معناداری بین قند خون بالا و عفونت‌های مخمر واژن مشاهده کردند. این مطالعه بر روی خانم‌ها و کودکان مبتلا به دیابت نوع یک متمرکز شده بود.

پایین نگه داشتن سطح قند خون در محدوده نرمال به کاهش خطر ابتلا به عفونت کمک می‌کند. خانم‌هایی که به دیابت مبتلا هستند باید از نظر غربالگری دوره‌ای عفونت مخمر واژینال بررسی شوند زیرا در صورت عدم درمان، برخی کاندیدیازیس می‌توانند عامل عوارض جدی برای سلامتی شوند.

آیا می‌دانید چه عوامل دیگری موجب ابتلا عفونت مخمر می‌شود؟

محیط واژن به طور طبیعی حاوی انواع باکتری‌ها و مخمرهاست که به آن فلور نرمال گفته می‌شود. تا زمانی که تعادل بین این دو از بین نرود مخمر به صورت غیر بیماری زا خواهد بود.

برخی موارد می‌توانند در این تعادل اختلال ایجاد کنند و باعث تولید مقدار زیادی مخمر شوند. برخی از این عوامل عبارتند از:

مصرف آنتی بیوتیک‌های خاص
مصرف داروهای ضد بارداری
هورمون درمانی
اختلال در سیستم ایمنی
فعالیت جنسی
بارداری

لازم به ذکر است که هر فردی بدون فعالیت جنسی هم ممکن است به عفونت‌های مخمری مبتلا شود و این عفونت جزء عفونت‌های مقاربتی (STI) محسوب نمی‌شود.

تشخیص عفون مخمر واژن چگونه انجام می‌شود؟

پزشک با استفاده از معاینه و نمونه برداری نوع قارچ را تشخیص می‌دهد و سپس برای درمان اقداماتی را انجام می‌دهد.

آیا می‌دانید درمان عفونت مخمر واژن چگونه انجام می‌گیرد؟

عفونت‌های خفیف تا متوسط معمولا با یک درمان موضعی مانند کرم، پماد و یا شیاف درمان می‌شود. دوره درمان بسته به نوع دارو می‌تواند تا هفت روز ادامه یابد.

داروهای روتینی که پزشک برای درمان این بیماری معرفی می‌کند عبارتند از:

بوتوکونازول
کلوتریمازول
میکونازول
ترکونازول
ترکونازول

که این داروها با نسخه و یا به صورت OTC قابل تهیه هستند. گاهی اوقات پزشک علاوه بر داروهای موضعی یک داروی تک دوز خوراکی مثل فلوکونازول را برای بیمار تجویز می‌کند. که چنانچه علائم بیمار شدید باشد ممکن است به دو عدد از این قرص به فاصله 3 روز تجویز گردد.

عفونت‌های شدیدتر ممکن است نیازمند درمان طولانی مدت (تا 17 روز) باشند و اگر عفونت طی این مدت از بین نرفت و یا طی 8 هفته عود کرد حتما باید مجددا به پزشک مراجعه شود. در مورد عفونت‌های عود کننده، پزشک از روش‌های درمانی زیر استفاده می‌نماید:

یک دوره دو هفته‌ای از دارو برای شروع
یک قرص فلوکونازول یک بار در هفته به مدت 6 ماه
یک شیاف کلوتریمازول یک بار در هفته به مدت 6 ماه

درمان عفونت مخمر واژن در خانم‌های مبتلا به دیابت

محققان در سال 2007 در یک مطالعه دریافتند که بیش از نیمی از زنان مبتلا به دیابت که دچار عفونت مخمر واژن هستند گونه خاصی از قارچ به نام کاندیدا گلابراتا را دارند. آن‌ها همچنین دریافتند که این قارچ به یک دوره درمانی طولانی با استفاده از داروی شیاف بهتر پاسخ می‌دهد.

آیا می‌توان از ابتلا به عفونت مخمر واژن پیشگیری نمود؟

در مورد خانم‌های دیابتی، اولین قدم برای پیشگیری از عفونت توجه به سطح قند خون و تنظیم بودن آن است، به غیر از این مورد موارد دیگری هم هستند که با رعایت آن‌ها می‌توان از ابتلا به این بیماری پیشگیری نمود.